Μέσα σε ένα πλαίσιο γενικότερης ανασφάλειας ήρθε να προστεθεί ακόμα ένα τρομοκρατικό χτύπημα από τους γνωστούς υπόγειους κύκλους της αριστεράς, οι οποίοι βλέποντας ότι δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο να ασχοληθεί σοβαρά το κράτος μαζί τους εντείνουν τη δράση τους, χτυπώντας ολοένα και μεγαλύτερους στόχους. Έτσι, μέσα σε δύο μόλις μήνες, από τότε δηλαδή που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ, η αριστερά κατάφερε το εξής παράδοξο: να χτυπάει καθημερινά κάνοντας τις τρομοκρατικές ενέργειες υπόθεση ρουτίνας και ταυτόχρονα να τυγχάνει της πιο ευνοϊκής μεταχείρισης από το σύνολο του Τύπου.
Από τις πέτρες και τις μολότοφ μέχρι τις σφαίρες και τα εκρηκτικά οι δημοσιογράφοι τηρούν μια εναρμονισμένη τακτική, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου στον οποίο ανήκουν, άλλοτε υποβαθμίζοντας τα γεγονότα κι άλλοτε παραποιώντας τα σε σημείο που να φανερώνουν, έστω κι άθελα τους, πόσο απόλυτα ιδεολογικά και πρακτικά σύμφωνοι είναι με τους «νεαρούς» που δήθεν δε γνωρίζουν την ταυτότητα τους και τα πολιτικά τους κίνητρα.
Υπενθυμίζουμε ότι ο παρ’ ολίγον θανάσιμος τραυματισμός αστυνομικού από τους «νεαρούς» πριν μερικές βδομάδες παρουσιάστηκε τόσο μουδιασμένα και μονότονα που το μόνο που δε μας είπαν είναι ότι ο αστυνομικός τελικά…αυτοτραυματίστηκε, όπως επίσης αυτοτραυματισμός ήταν και ο ξυλοδαρμός του πρύτανη από τους εξωπανεπιστημιακούς «προσκεκλημένους του» που του παρείχαν τις υπηρεσίες τους όταν ο ίδιος τόλμησε να ψελλίσει κάτι για το άσυλο.
Επανερχόμενοι στην επικαιρότητα για το χθεσινό τρομοκρατικό χτύπημα και σε αυτή την περίπτωση οι παπαγάλοι των καναλιών βγήκαν να μας πουν ότι η αστυνομία κάνει έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών ενώ άλλοι, ξεπερνώντας το δημοσιογραφικό τους καθήκον θεώρησαν αντικειμενικό να δημοσιεύσουν αυτούσια την προκήρυξη ανάληψης ευθύνης μέχρι που ο γνωστός Ζούγκλας φανερώς προσβεβλημένος από αυτόν τον ανταγωνισμό αβάντας της αριστεράς, δημοσίευσε αυτοτελή μία επιστολή του Χριστόδουλου Ξηρού, που αφορούσε την υπόθεση του περίφημου πολιτικού καφενείου.
Όπως κατά το παρελθόν είχαμε περιπτώσεις δημοσιογράφων να τους τρέχουν τα σάλια από ηδονή διαβάζοντας προκηρύξεις τις 17Ν, έτσι και τώρα έχει στηθεί ένας μηχανισμός προστασίας των φυσικών αυτουργών, με τους προστάτες να εκθειάζουν το έργο των αδικημένων και επαναστατημένων νεαρών. Βαριά η λέξη, αλλά αν ανατρέξετε σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές του Λάκη θα δείτε πόσο στοργικός είναι με τα παιδιά βουλευτών που καίνε και ρημάζουν κάθε λίγο τις περιουσίες του ελληνικού λαού. Κατά τ’ άλλα οι παρακρατικοί πολεμούν το σύστημα, ασχέτως αν αυτό τους αφήνει ζωτικό χώρο δράσης και τυχαίνει να έχουν και φίλους που δουλεύουν γι’ αυτό, οι μέντορες παντογνώστες συνεχίζουν να απορούν για το ποιοι τελικά είναι αυτοί οι τρομοκράτες που τυχαίνει, επίσης, να έχουν και προσωπικές σχέσεις μαζί τους και ο υπουργός να συνεχίζει ακάθεκτος το βιολί του περί βίας, που προέρχεται από την ακροδεξιά.
Τελικά ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν έχει απλά φίλους αντιεξουσιαστές. Αυτό δε λέγεται φιλία, αλλά έρωτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου