Χρήστες OnLine

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Η Πασχαλιάτικη κάρτα του λαθρολαγνου Καμίνη...τι θέλει να πεί ο ποιητής;;


Mήπως βλέπετε πουθενά τον Χριστό;

Οχι βέβαια ,ούτε την λέξη ανάσταση δεν τολμάει να γράψει ο ανθέλληνας που βγήκε δήμαρχος με το 12% του αθηναικού λαού...!!
(ναναι καλά οι ψήφοι απο τους παράνομα ελληνοποιημένους αλλοδαπούς του παΣΟΚ)


Ας όψεται η αποχή...που τον έβγαλε δήμαρχο για να τον τρώμε στην μάπα...Πάλι καλά που δεν απεικονίζει στην κάρτα τίποτα λούγκρες.
Αν θέλετε κάποιος ας μας εξηγήσει το μήνυμα της κάρτας γιατί εμείς δεν το καταλαβαίνουμε...


Αν το βλέπαμε χωρίς το ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ θα νομίζαμε οτι είναι διαφημιστικό απο τον ''Εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες''.

Αν δεν με γελούν τα μάτια μου βλέπω κάποιον με τα χέρια ανοιχτά πάνω σε έναν στύλο και κοιτάει το φεγγάρι.....και αριστερά του μια μαύρη σκιά σαν τον χάρο με το δρεπάνι...




peripatris

«Το όπλο αυτό το έφερα επί πέντε έτη. Το δόξασα και με δόξασε…»

Ο Λάμπης Ν. Βολονάκης, λοχίας του Α΄ Λόχου του 17ου Συντάγματος Πεζικού υπηρετούσε στη Μικρά Ασία το 1920. Αποσυναρμολογώντας και καθαρίζοντας το όπλο του, βρήκε ένα σημείωμα και μια πεντάρα. 

Τα φύλαξε μέχρι την επιστροφή του στην πατρίδα και τα κατέθεσε στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρία της Ελλάδος. Το σημείωμα είναι ενδεικτικό του διαχρονικού πνεύματος του Έλληνα Στρατιώτη, το οποίο προσπαθούν να εξοντώσουν τα τελευταία χρόνια:


Εν Μπιζανίω, 20 Φεβρουαρίου 1913
Αγαπητέ Συνάδελφε,
Σε χαιρετώ, Σε, που θα έχης την τύχη να ανοίξης το πέλμα του όπλου αυτού, θα εύρης την πεντάρα αυτή και να πάρης ένα τσιγάρο, να το καπνίσης στην υγεία μου. Το όπλο αυτό το έφερα επί πέντε έτη. Το δόξασα και με δόξασε και τώρα αναγκάζομαι να το εγκαταλείψω, λόγω τραυματισμού μου. Πέρασα τόσες και τόσες στιγμές και δεν το εγκατέλειψα και εάν η Πατρίς σε χρειασθή, να το τιμήσης.

Νικ. Καββαδίας
Κοθρέα – Ένωσις Κεφαλληνίας
πηγη

7 Έλληνες Ναύαρχοι χτυπάνε το καμπανάκι το κινδύνου στον Πρωθυπουργό


Αθήνα 14 Απριλίου 2011
Προς τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως
Κύριον Γεώργιο Παπανδρέου

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ

Αφορμή λαμβάνοντες από την παρούσα δύσκολη από κάθε άποψη συγκυρία για την Πατρίδα μας, επιθυμούμε με την παρούσα ανοικτή επιστολή μας να σας υποβάλλουμε ορισμένες σκέψεις, που μας απασχολούν σχετικά με την Άμυνα της χώρας.

Εν πρώτοις έχουμε πλήρη συναίσθηση του ότι συνεπεία κακής διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων επί σειράν ετών, αντιμετωπίζουμε σήμερον πολλαπλά σοβαρά εσωτερικά προβλήματα με προεξάρχον εκείνο της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας.

Αντιλαμβανόμεθα επίσης ότι εδώ που φτάσαμε επιβάλλονται, μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών, οικονομίες και περικοπές στις δημόσιες δαπάνες.

Τα προβλήματα αυτά θέλουμε να ελπίζουμε ότι αφού, έστω και αργά, τα συνειδητοποιήσαμε, θα μπορέσουμε με τα κατάλληλα μέτρα από την ηγεσία του τόπου και τις ανάλογες θυσίες, στις οποίες δυστυχώς εκ των πραγμάτων υποβάλλεται ο ελληνικός λαός, να τα ξεπεράσουμε και σε κάποιο χρόνο η ζωή να επονεύρει την ηρεμία της.

Όμως, κύριε Πρόεδρε, παράλληλα με την κατάσταση αυτή, η οποία εξ αντικειμένου αποτελεί εθνική αδυναμία, αντιμετωπίζουμε και χρόνιες σοβαρές εξωτερικές απειλές σχετικά με τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και σε τελική ανάλυση με αυτήν ταύτη την εθνική ακεραιότητα της πατρίδος μας.

Η αντιμετώπιση των απειλών αυτών, κατά τον κοινόν νουν, αυτονόητα επιβάλλει την διατήρηση καταλλήλου Αμυντικής Ισχύος, ως βασικού υποβάθρου στήριξης των απαιτουμένων λεπτών χειρισμών της εξωτερικής μας πολιτικής επί των ζητημάτων αυτών, της απαραίτητης για τους χειρισμούς μας αξιόπιστης αποτροπής και τέλος, εάν παραστεί ανάγκη, της αποτελεσματικής άμυνας. Eπ' αυτού μας ανησυχεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι παράγοντες της κοινωνίας μας, ακόμη και πολιτικοί, μέσα στο βαρύ κλίμα της σημερινής οικονομικής δυσπραγίας, ο καθείς με τον δικό του τρόπο και για τους δικούς του λόγους, λειτουργούν κατά τρόπο απαξιωτικό για τις Ένοπλες Δυνάμεις. 
 
Οι παράγοντες αυτοί κυρίως δημαγωγούν σχετικά με τις απαιτούμενες δαπάνες για τις επιχειρησιακές ανάγκες και την ανάπτυξη των Ε.Δ. και παράλληλα αμφισβητούν το παραγωγικό έργο των Ε.Δ., το οποίο επιπολαίως αξιολογούν με μόνο κριτήριο το οικονομικό στοιχείο, παραβλέποντες εκείνα της ασφαλείας, της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας της πατρίδος μας, η εξασφάλιση των οποίων αποτελεί για τους γνωρίζοντες το κύριο παραγωγικό έργο των Ενόπλων μας Δυνάμεων, οι οποίες το επιτελούν με αυτοθυσία.

Υποσκάπτουν έτσι οι «κύριοι» αυτοί μεταξύ άλλων και το ηθικό του στρατεύματος, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της μαχητικής του ικανότητος. Στο προκείμενο απαιτείται όλως ιδιαιτέρα προσοχή. Εάν αφήσουμε την οικονομικοκοινωνική κρίση, την δημαγωγία και τους επιπόλαιους να μας παρασύρουν στο να χαλαρώσουμε σε ότι αφορά την αμυντική μας ικανότητα και συνεπεία αυτού σε δεδομένη στιγμή υποστούμε απώλειες στα εθνικά μας θέματα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι απώλειες αυτές δεν αποκαθίστανται, όπως ευελπιστούμε ότι κάποια στιγμή θα συμβεί με την οικονομία και την κοινωνική μας ευταξία.

Φρονούμε κατόπιν αυτών ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας επιβάλλεται με κάθε θυσία να διατηρηθούν ακμαίες στο πρέπον επίπεδο ισχύος από κάθε άποψη.

Οι όποιες αποφάσεις περιστολής δαπανών περί την Άμυνα θα πρέπει να έχουν βασανισθεί με σύνεση και εις βάθος σχετικά με το τι αυτές συνεπάγονται. Προχειρότης περί το ζήτημα αυτό δεν συγχωρείται, δεδομένου του μεγέθους των συνεπεία αυτής αρνητικών επιπτώσεων για το μέλλον του Έθνους. 
 
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο ισχυρός πράττει κατά την ισχύ του και ο ανίσχυρος ότι του υπαγορεύει η αδυναμία του.

Ο ελληνικός λαός διαχρονικά, χωρίς να είναι πλούσιος, προσέφερε πάντα για την πατρίδα αγόγγυστα το υστέρημα του και χωρίς δισταγμούς ακόμη και τη ζωή του, όπου θεωρούσε ότι επιβάλλεται. Δεν νομίζουμε συνεπώς ότι στην παρούσα συγκυρία θα δυστροπήσει να προσφέρει οικονομικά αυτά που χρειάζονται για την Εθνική Άμυνα. Ο ελληνικός λαός εμπιστεύεται και προσβλέπει στις Ένοπλες Δυνάμεις του.

Κύριε Πρόεδρε.

Σεις γνωρίζετε, καλύτερον παντός άλλου, τα δεδομένα των εξωτερικών απειλών, που μας απασχολούν και ιδιαίτερα της απειλής εξ ανατολών, που αποτελεί την κυρία τοιαύτη και εκ των πραγμάτων φαίνεται να έχει μακρύ χρόνο αβεβαιότητος και επικινδύνων ενδεχομένων. Εάν η απειλή αυτή αμφισβητήσει κάποια στιγμή, βάσει στοιχείων, το αξιόμαχο των Ενόπλων μας Δυνάμεων, η σύγκρουσις θα καταστεί αναπόφευκτος και τότε για το κόστος, που θα κληθούμε να πληρώσουμε, ούτε καν σκέψη δεν θα μπορεί να γίνεται για σύγκριση με ότι σήμερον μας κοστίζει το να διατηρήσουμε την αποτρεπτική Εθνική Άμυνα, που απαιτείται.

Με ιδιαίτερη τιμή

Ναύαρχος ε.α. Λεωνίδας Βασιλικόπουλος ΠΝ, Επίτιμος Α/ΓΕΝ
Ναύαρχος ε.α. Ευάγγελος Λαγάρας ΠΝ, Επίτιμος Α/ΓΕΝ
Ναύαρχος ε.α. Ιωάννης Στάγκας ΠΝ, Επίτιμος Α/ΓΈΝ
Ναύαρχος ε.α. Ηρακλής Δρίκος ΠΝ, Επίτιμος Α/ΓΕΝ
Ναύαρχος ε.α. Γεώργιος Ιωαννίδης ΠΝ, Επίτιμος Α/ΓΕΝ
Ναύαρχος ε.α. Δημήτριος Γούσης ΠΝ, Επίτιμος Α/ΓΕΝ
Ναύαρχος ε.α. Γεώργιος Καραμαλίκης ΠΝ, Επίτιμος Α/ΓΕΝ