«Tριάντα μήνες μετά τα δραματικά γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 που λειτούργησαν ως θρυαλλίδα δραματικών εξελίξεων στη χώρα, πολλά γεγονότα είναι δύσκολο να εξηγηθούν:
Η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας –παραδοχή δια χειλέων του ίδιου του Έλληνα πρωθυπουργού – η μετατροπή της πρωτεύουσας σε ένα τεράστιο αστικό πεδίο μάχης, η σταδιακή ανάληψη του ελέγχου μεγάλου μέρους του κέντρου ολόκληρου της χώρας από εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες, η έναρξη προγράμματος συστηματικού αφοπλισμού κλπ. Το παράδοξο:
Όλα αυτά συνέβησαν και συμβαίνουν χωρίς καμία εσωτερική αντίδραση. Όταν κλάσμα αυτών που συμβαίνουν σήμερα, πριν από τον Δεκέμβριο του 2008 θα αρκούσαν για την πρόκληση μείζονος αναταραχής,
σήμερα ένα ολόκληρο Έθνος μοιάζει «ναρκωμένο». Δεν αντιδρά ούτε στην απώλεια της εθνικής του κυριαρχίας, ούτε στην απώλεια της δουλειάς του, ούτε στην απώλεια της περιουσίας του, ούτε στην απώλειά της ασφάλειάς του!
Αυτή η «μη αντίδραση» έχει προκαλέσει μια μεγάλη συζήτηση με αρκετά στοιχεία συνωμοσιολογίας αλλά χωρίς να δίνεται πειστική απάντηση στο πως έχουμε φτάσει μέχρι εδώ.
Η παράδοση από την πολιτική ηγεσία της χώρας της εθνικής της κυριαρχίας στην «τρόικα» (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ), φαίνεται να είναι μόνο η «βιτρίνα» αυτών που κρύβονται από πίσω, των πραγματικών δυνάμεων «κατοχής» της χώρας.
Είναι σαφές ότι όλα αυτά που έχουν συμβεί και συμβαίνουν βασίζονται στην διαχείριση της κοινής γνώμης προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αλλά πώς το έχουν πετύχει αυτό; Πως έχουν κάνει τους πολίτες στην συντριπτικής του πλειοψηφία άβουλα όντα; …
πηγη