ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΜΑΧΗΤΕΣ!

(Με αφορμή το κάτωθι, που κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο)
 

“Συλλαμβάνω τον εαυτό μου να έχει πλημμυρίσει, όχι από αγανάκτηση, αλλά από άσβεστο μίσος… Σήμερα ξεπούλησα όσα λίγα χρυσαφικά είχαν οι γονείς μου, μεταξύ αυτών τις δύο (2) βέρες τους… Ο μισθός μου, με τις μειώσεις, δεν αρκεί να συντηρήσω την οικογένειά μου… Ο μισθός μου αρκεί να περάσω 2 εβδομάδες… Ο φοιτητής γιος μου άφησε τις σπουδές του στα Ιωάννινα, επέστρεψε στην Αθήνα και θα πηγαίνει -όποτε μπορούμε- να δίνει κάποιο μάθημα… Η αγανάκτηση έγινε απόγνωση… Η σκέψη της αυτοκτονίας περνάει στο μυαλό…

 Δυστυχώς, τώρα έχω μίσος, άσβεστο μίσος και θέλω να τους δω -όλους όσους ψηφίζουν την εξόντωση της οικογένειάς μου- μέσα σε ένα φέρετρο και να σας φτύνω! Σας μισώ, σας μισώ, σας μισώ και… φοβάμαι όταν σας συναντήσω, γιατί δεν υπάρχει ελπίδα να συγκρατήσω το μίσος μου, θέλω να σας κάνω κακό, θέλω να εκδικηθώ για την ανέχεια, την οριστική καταστροφή της οικογένειάς μου!

Γ.Δ.“

Βλέπω την απόγνωση, την κατάθλιψη, την αγανάκτηση και το μίσος να θεριεύουν στους Έλληνες γύρω μου. Διαβάζω για συνεχώς αυξανόμενο αριθμό αυτοκτονιών. Για λόγους οικονομικούς. Και οργίζομαι.

 Οργίζομαι με τους πολιτικούς που ξεγέλασαν επαναλαμβανόμενα τον λαό μου και τον οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση. Οργίζομαι διπλά γιατί το έκαναν απολύτως συνειδητά.

 Οργίζομαι γιατί πρώτα έκαναν έναν σκληρό, λιτό, υπερήφανο και εφευρετικό λαό να εξαρτάται σε βαθμό κατάθλιψης και αυτοκτονίας από την υπερκατανάλωση, τον έκαναν να θεωρεί τις πολυτέλειες «ανάγκες». Του έκαμψαν το φρόνημα, του σκότωσαν την χαρά της ζωής, τον μαλθάκεψαν, του έδωσαν ως όραμα το υπαλληλίκι αντί την εργασία, τις υπηρεσίες αντί την παραγωγή, τον καναπέ αντί τον καθημερινό αγώνα, το δικαίωμα αντί το καθήκον… Τον έκαναν να απεχθάνεται την σκληροτράχηλη ζωή των παππούδων του. Τον έκαναν “πρεζάκι” του καταναλωτισμού και, τώρα, τον αναγκάζουν ξαφνικά να μειώσει δραματικά την “δόση” του.

 ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ σε τι ψυχολογική κατάσταση τον φέρνουν. Και αυτό ακριβώς θέλουν. Αυτό είναι το σημείο όπου ήθελαν να τον φτάσουν, όταν του έκαναν πλύση εγκεφάλου για την αστική καταναλωτική ζωή, το καρότο που τον άφησαν να δαγκώσει και τώρα του το τραβάνε απ’ το στόμα. Τώρα τον κάνουν να σκέφτεται ΜΟΝΟ αυτό. Αυτός που θα του ξαναδώσει το καρότο, θα γίνει ο μεγάλος λατρεμένος του – όποιος κι αν είναι, όσες αλυσίδες κι αν του περάσει, όσα κι αν του ‘χει κλέψει στο μεταξύ. Και προορίζουν να το κάνει ο μελλοντικός εκλεκτός της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, ο σιωνιστής ηγέτης της απόλυτα εφαρμοσμένης παγκοσμιοποίησης.

ΕΜΕΙΣ, οι Χρυσαυγίτες, είμαστε η τελευταία ελπίδα αφύπνισης και σωτηρίας του λαού μας. Είμαστε αυτοί στους οποίους στρέφεται πια, όχι μόνο ως ύστατη ελπίδα, αλλά κυρίως ως τιμωρία των υπαιτίων, ως εκδίκηση. Οι ενέργειες των κυβερνήσεων της Πατρίδας μας «δουλεύουν» για την άνοδό μας. Όχι για πολύ όμως. Μέχρι να κρίνουν τ’ αφεντικά τους ότι ήρθε η ώρα να ξαναδώσουν το καρότο. Τώρα πρέπει να πείσουμε όσους περισσότερους γίνεται να τραβήξουν την προσοχή τους απ’ αυτό. Να κοιτάξουν τον ιστό που έχει υφανθεί γύρω τους. Να ενταχθούν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στις τάξεις μας για να καταφέρουμε να τον σπάσουμε.

 Οφείλουμε να είμαστε όλοι μας ψύχραιμοι, ώστε να εμπνεύσουμε ψυχραιμία.

Να είμαστε εφευρετικοί, όπως οι πρόγονοί μας στις καθημερινές δυσκολίες, ώστε να εμπνεύσουμε εφευρετικότητα. Να δώσουμε ξανά στους συμπατριώτες μας το όραμα της αυτάρκειας (ατομικής, οικιακής, εθνικής), να τους δείξουμε ότι είναι αρκετά ισχυροί για ν’ ανταπεξέλθουν σε κάθε δυσκολία που τους προκαλούν οι αποφάσεις των εξουσιαστών.  

Να καταφέρουμε, ο καθένας από εμάς, να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες ανάλογα με την σπουδαιότητά τους – και όχι ανάλογα με την εξάρτησή μας απ’ αυτές. Τότε θα δούμε, ως έθνος, το «καρότο» τους όπως ακριβώς είναι: ως το δόλωμα για την πλήρη υποδούλωση των παιδιών μας, για την ολική αρπαγή της περιουσίας τους. Και θα χάσει την δύναμή του, οποιαδήποτε στιγμή και αν μας το ξαναπροσφέρουν. ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΟΠΩΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗ ΦΥΛΗ ΜΑΣ.

 Να επιστρέψουμε στην οικιακή οικονομία, στην αυτοπειθαρχία και την λιτότητα. Να φτύσουμε το προβαλλόμενο “life style” τους. Να συμβουλευτούμε τους προγόνους μας. Η δύναμή μας είναι το αίμα της φυλής μας. Είναι η εμπειρία και οι γνώσεις των παππούδων μας. Ρωτήστε τους πώς τα κατάφεραν στις εποχές της φτώχειας και της χαράς. Πώς αξιοποιούσαν στα μέγιστα την τροφή. Πώς ανακύκλωναν το κάθε τι, βρίσκοντας νέες χρήσεις του. Χρησιμοποιείστε τα χέρια σας και το μυαλό σας. Παραδειγματιστείτε, εμπνευστείτε, μιμηθείτε, δημιουργείστε. Και ΕΠΙΒΙΩΣΤΕ. Πιο δυνατοί, πιο υπερήφανοι, πιο ανεξάρτητοι, πιο αυτάρκεις. Ξεφύγετε απ’ τις παγίδες τους και πολεμήστε τους στο πεδίο, που μέχρι τώρα σας είχαν νικήσει.

 Δεν θα τους πολεμήσουμε ως ένας λαός εξαθλιωμένων αγανακτισμένων, αλλά ως ένας λαός σκληροτράχηλων μαχητών. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

Α.Μ.
ΜΕΤΩΠΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
πηγη