Ανοίγει η αγορά ακινήτων για αλλοδαπούς με απόφαση του Εφετείου

Τη μέχρι σήμερα νομολογία, που χαρακτήριζε το νομό Θεσσαλονίκης παραμεθόρια περιοχή, ορθώνοντας εμπόδια στις μεταβιβάσεις ακινήτων σε μη κοινοτικούς υπηκόους, ανατρέπει πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης.

Των Μαρίας Μαθιοπούλου, Λίνας Τσιρέκα

Αν και η δικαστική απόφαση αφορά στη συγκεκριμένη υπόθεση επαγγελματική μίσθωση από κινέζα υπήκοο και όχι αγορά ακινήτου, αμφισβητεί ουσιαστικά τον χαρακτηρισμό του νομού Θεσσαλονίκης ως παραμεθόριας περιοχής, όπως όριζε προεδρικό διάταγμα του 1926. Το Εφετείο θεωρεί ότι το προεδρικό διάταγμα του 1926 δεν ισχύει, μένοντας μόνο στο άρθρο 24 του νόμου 1892/1990, όπου ορίζεται ποιες είναι οι παραμεθόριες, και η Θεσσαλονίκη δεν είναι μία από αυτές. Με προεδρικό διάταγμα του 1927 έχει χαρακτηριστεί ως παραμεθόριος και ο νομός Χαλκιδικής.

Στις παραμεθόριες περιοχές οι μεταβιβάσεις ακινήτων σε υπηκόους εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύονται, εκτός αν εξασφαλισθεί ειδική άδεια από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Έτσι ένας μη κοινοτικός δυνητικός επενδυτής ή απλός αγοραστής ακινήτου στους νομούς Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, Καβάλας, Κοζάνης, Φλώρινας, Καστοριάς, Πέλλας πρέπει να διαθέτει γερά νεύρα και υπομονή για να καταφέρει να αποκτήσει ένα οικόπεδο, ένα αγροτεμάχιο ή μια κατοικία, αφού για να φτάσει στον σκοπό του, αν τα καταφέρει, πρέπει να περιμένει από οκτώ μήνες έως και ένα χρόνο.

Για την αγορά ακινήτου από αλλοδαπούς εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης στις περιοχές αυτές -όπως ορίζονται τόσο από το άρθρο 24 του 1892/1990 όσο και από προεδρικά διατάγματα- πρέπει να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το οποίο περνά από εξονυχιστική μελέτη τους αιτούντες. Ο ενδιαφερόμενος αγοραστής βρίσκεται αντιμέτωπος με πληθώρα δικαιολογητικών, μεταξύ των οποίων πλήρη χαρτογράφηση του ακινήτου και της περιοχής όπου αυτό βρίσκεται, ενώ καλείται και σε προσωπική συνέντευξη για να εξακριβωθούν οι προθέσεις του και οι σκοποί της αγοράς. Παράλληλα, στο μικροσκόπιο βρίσκονται παράμετροι που άπτονται της κρατικής ασφάλειας.

Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις, που αντέχουν μέχρι το τέλος, το πράσινο φως δίνεται τελικά, οι πωλητές αδυνατούν να δεσμεύσουν τα ακίνητά τους για τόσο καιρό. Δεδομένου ότι για κάτι τέτοιο απαιτείται συμβολαιογραφική πράξη και δεν μπορεί να ισχύσει ιδιωτικό συμφωνητικό, συχνά η πρόθεση αγοράς κάμπτεται από τα εμπόδια. Σύμφωνα με ανθρώπους προσκείμενους στη διαδικασία, όποιος θέλει να αγοράσει διακαώς και έχει αποφασίσει πως θέλει να επενδύσει, υπομένει τη γραφειοκρατία. Ο ευκαιριακός όμως αγοραστής, που διαθέτει τα λεφτά εδώ και τώρα, κυρίως για την αγορά εξοχικής κατοικίας, αναγκάζεται εκ των συνθηκών να αλλάξει γνώμη. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα επιλέγονται άλλοι τρόποι, προκειμένου να παρακαμφθεί η διαδικασία, είτε μέσω της δημιουργίας ελληνικής εταιρείας ή με αγορά μέσω παρένθετων προσώπων.

ΡΩΣΟΙ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΟΙ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ

Στο νομό Χαλκιδικής το ενδιαφέρον από μη κοινοτικούς υπηκόους προέρχεται κατά κύριο λόγο από ρώσους επενδυτές και παλαιότερα από Βούλγαρους, που μετά την ένταξη της χώρας τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Στο δε νομό Θεσσαλονίκης βασικοί ενδιαφερόμενοι αγοραστές είναι οι αλβανοί υπήκοοι, που προσπαθούν να δημιουργήσουν οικογενειακές εστίες, ειδικά μετά από χρόνια παραμονής τους στη χώρα μας. Νομικοί κύκλοι εκτιμούν ότι τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι μη κοινοτικοί υπήκοοι, που έχουν επιλέξει την Ελλάδα ως τόπο διαμονής τους, δυσχεραίνουν την ομαλή κοινωνική τους ένταξη. Θεωρούν δε ότι η νομοθεσία θα πρέπει να προσαρμοσθεί στις σύγχρονες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.

Πηγή