Ο ρατσισμός έχει χρώμα; (δείτε την περίπτωση του μικρού Elias,για να δείτε το μέλλον των παιδιών σας)

Δείτε με προσοχή τα παρακάτω δύο βίντεο από εκπομπή Νορβηγικού καναλιού (με αγγλικούς υπότιτλους).

Παρακολουθήστε την περίπτωση ενός μικρού Νορβηγού, του οχτάχρονου Εlias, ο οποίος νιώθει ξένος στην χώρα του!

Ο Εlias και η οικογένειά του ζουν στο Grønland συνοικία του Oslo, πρωτεύουσας της Νορβηγίας.

Στο Gronland το 45% των κατοίκων είναι μετανάστες

(Ακολουθούν φωτογραφίες από την συνοικία της Νορβηγικής πρωτεύουσας και τα τζαμιά της. Της συνοικίας, μόνο.Όχι όλης της πρωτεύουσας..η παρακάτω φωτογραφία είναι από το //www.pbase.com/dgdb/image/22331428).

Η μητέρα του έστειλε το παιδί στο σχολείο της γειτονιάς, όπου το 97% είναι μετανάστες. Ο Εlias πολύ σύντομα απομονώθηκε. Όπως λέει, με παράπονο, ή μάλλον με έκδηλη θλίψη, κανένα παιδί δεν τον θέλει στην παρέα και δεν έχει ούτε ένα φίλο. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα παιδιά μουσουλμανικών οικογενειών.

Τα μουσουλμανάκια, όπως εξηγεί ο μικρός Εlias, δεν τον θέλουν γιατί απλά, δεν είναι μουσουλμάνος. Τον θεωρούν ‘ακάθαρτο’ γιατί τρώει χοιρινό και τον λένε ότι είναι ‘κακός’ και θα πάει στην κόλαση. Το ίδιο ‘εχθρικό’ κλίμα αντιμετωπίζει και στην γειτονιά του, στην αλάνα κάτω από το σπίτι του, όπου δεν κατεβαίνει να παίξει γιατί είναι ανεπιθύμητος. Μάλιστα, τρεις φορές τον χτύπησαν και από τότε δεν ξαναπήγε.

Δεν κατέβηκε για δύο ολόκληρα χρόνια. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να κλειστεί στον εαυτό του, να μην έχει διάθεση για τίποτε, να μην μπορεί να αποδώσει στο σχολείο και να μην θέλει να ασχοληθεί με κάποιο σπορ. Κάθεται όλη την ημέρα μέσα στο σπίτι (δεν έχει άλλα αδελφάκια), βλέπει τηλεόραση και παίζει video games.

(Α, κάπου υπάρχει και ένας μπαμπάς, αλλά δεν πολύ φαίνεται).
Όταν κάποια φορά η μητέρα του κατέβηκε κάτω, μαζί με τον Εlias, αμέσως τα παιδιά της γειτονιάς την περικύκλωσαν και την ρώτησαν, αν είναι η μάνα του Elias και αν είναι μουσουλμάνα. Η μητέρα απάντησε ότι ‘εμείς δεν έχουμε κάποια θρησκεία, δεν πιστεύουμε σε τίποτα’. Τότε ο μικρός Εlias, την κάρφωσε στα μάτια και είπε ‘όχι είμαστε χριστιανοί’. Η μητέρα του, η οποία δηλώνει άθεη, λέει στο κανάλι ότι είναι παράξενο πως ο Elias άρχισε να χαρακτηρίζει από μόνος του τον εαυτό του 'χριστιανό'.

Η μάνα είναι μάλλον ο χαρακτηριστικός τύπος Νορβηγίδας ή σύγχρονης βορειοευρωπαίας. Χωρίς πίστη σε Θεό, με κουλτούρα διαμορφωμένη από την δεκαετία του ‘70, μοιάζει να απορεί και δεν καταλαβαίνει γιατί οι άνθρωποι χωρίζονται και δεν μπορούν να ζήσουν αρμονικά. Φαίνεται να υποστηρίζει ή να έχει αποδεχτεί ενσυνείδητα τις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες. Γι’ αυτό τον λόγο άργησε να καταλάβει τον εφιάλτη του παιδιού της που μέρα με την μέρα μαράζωνε. Στο τέλος (επιτέλους) αποφάσισε να αλλάξει σχολείο στο παιδί.

Μάλιστα αυτό το θεώρησε ‘ήττα’ για τις ιδέες της. Και στο καινούργιο σχολείο υπήρχαν παιδιά από άλλες χώρες και μουσουλμανάκια, αλλά δεν ήταν η πλειοψηφία. Ο Elias αμέσως άλλαξε. Το πρόσωπο του έγινε χαρούμενο αμέσως, έκανε φίλους (απ’ ότι δείχνει το βίντεο λευκά νορβηγάκια), άρχισε να συμμετέχει σε αθλητικές δραστηριότητες, με λίγα λόγια, άρχισε να ζει σαν παιδί.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Προβληματιστείτε. Προβληματιστείτε έντονα. Το θέμα δεν είναι γενικά, ‘οι μετανάστες’. Και οι Έλληνες υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν ως μετανάστες σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Το ‘καυτό’ θέμα σήμερα της Ευρώπης λέγεται ‘μουσουλμάνοι’.

Η μητέρα του Elias λέει: «Ποτέ δεν μου ανέφερε για παιδιά μαύρα, σκουρόχρωμα ή μελαχρινά. Άλλωστε ο Elias είχε και τέτοιους φίλους. Έλεγε συγκεκριμένα ‘μουσουλμάνοι’. ‘Εγώ και οι μουσουλμάνοι’". Και μιλάμε για μία οικογένεια που η θρησκεία, το χρώμα και η φυλή δεν έπαιζαν κανένα ρόλο. Λόγω κουλτούρας! Η πραγματικότητα είναι όμως πολύ σκληρή και δεν θέλουμε να την δούμε ή κάνουμε ότι δεν την βλέπουμε (για να μην ηττηθούν οι ιδέες μας!) και για αυτό το ρίχνουμε μετά στο δακρύβρεχτο, σε μία αόριστη αγαπολογία, (ειδικά αν είσαι χριστιανός) και στις ουτοπίες περί αρμονικής συμβίωσης λαών και περί του ιδεώδους των ‘πολυπολιτισμικών’ κοινωνιών που - να δούμε πότε θα το καταλάβουμε - είναι το μεγαλύτερο φιάσκο, η μεγαλύτερη απάτη.

Μετά, για λόγους άμυνας, ακολουθούν τα γνωστά κλισέ περί ‘ρατσισμού’, ‘ξενοφοβίας’ κλπ. Α, να μην ξεχάσω η εκπομπή στο νορβηγικό κανάλι είχε θέμα τον.. ρατσισμό. Πως είπατε; Δεν ήταν μαυράκι ο Elias; Ναι το παρατήρησα κι εγώ. Ούτε παιδί μεταναστών; Θα σας απογοητεύσω. Όχι! Νορβηγάκι ήταν. Και original. Μα εμείς νομίζαμε ότι ‘ρατσιστές’ είναι μόνο οι από’δώ όχι από εκεί. Έλα ντε που είναι και απο κεί.

Λοιπόν για να τελειώνω. Αρκετό καιρό τώρα διαβάζω και βλέπω πράγματα που με στενοχωρούν και με… νευριάζουν, για το ‘καυτό’ θέμα των μεταναστών, της ενσωμάτωσής τους, των λαθρομεταναστών και της αντιμετώπισής τους ιδιαίτερα από χριστιανική σκοπιά, του ρατσισμού και του ‘ρατσισμού’. Πιστεύω να τα πούμε σύντομα σε κάποιο πολύ προσωπικό άρθρο.

Περί μεταναστών, πολυπολιτισμικών ‘μαγειρείων’ της συμφοράς και ιδιαίτερα περί κουλτούρας μουσουλμάνων και τις λαμπρές επιδόσεις της ‘αφομοίωσής’ τους σε ευρωπαϊκό έδαφος.. Προς το παρόν ας προβληματιστούμε με το βίντεο, την ιστορία του μικρού Elias και τον ρατσισμό που –ω του θαύματος! – είναι χωρίς χρώμα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου ήρθε στο μυαλό εκείνο το γνωστό συνθηματάκι. Πως το λένε; Α, ναι! «Απελάστε τον ρατσισμό»! Μάλιστα. Πριν χαθούν πολλοί Elias.

πηγη