ΝΟΜΙΖΩ ΣΕ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΝΗΝ ΤΟΥΣ ΠΟΥΝ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΕΝΑ ΛΙΓΟ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΘΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΩ Ή ΟΧΙ ΦΥΛΕΤΙΣΤΗΣ (Ο ΟΡΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΟΚΙΜΟΣ - ΡΑΤΣΕΣ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΓΑΤΕΣ - ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΕΜΗΜΕΝΟΙ ΣΕ ΦΥΛΕΣ)ΑΣ ΘΕΣΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΙΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ ΣΟΥ ΠΙΟ ΑΜΕΣΑ...
Ότι και να πούμε οι Έλληνες ήταν ένας λαός που τα είπε όλα και τα έκανε όλα όταν οι άλλοι λαοί δεν είχαν καλά – καλά γλώσσα όχι γραπτή αλλά ούτε προφορική. Είναι περιττό νομίζω να μιλήσουμε για το αλφάβητο, τη μοναδικότητα της γλώσσας μας που συνδέει πρωτογενώς το σημαίνον και το σημαινόμενο (κάτι που δεν συνάντησα στις γλώσσες που μιλάω και που είναι όλες ευρωπαϊκές και άρα επηρεασμένες από την Ελληνική) , τα επιτεύγματα των Ελλήνων στις επιστήμες και πολλά άλλα. Όμως είναι αναγκαίο να τονιστεί μια παρακαταθήκη που άφησαν στους λαούς οι Έλληνες: την αγάπη στη ελευθερία και πέρα από τον θάνατο, κάτι που ανά τους αιώνες οι Έλληνες το πλήρωσαν με πολύ αίμα. Μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο θα σε πείσει ότι αυτή τη γη την κατοικούν γιοι και κόρες Ελλήνων, όπως δείχνουν μελέτες ανθρωπολόγων και γενετιστών.
Η αλήθεια αυτή δημιουργεί μια υποχρέωση στους σύγχρονους Έλληνες: να φανούν αντάξιοι ευκλεών προγόνων. Φυσικά αυτή η υποχρέωση δεν είναι δεσμευτική για όλους. Όσοι θέλουν μπορούν να είναι «πολίτες του κόσμου», αλλά δεν έχουν το δικαίωμα να στερούν σε όσους θέλουν το δικαίωμα να αισθάνονται απόγονοι του Κίμωνα, του Θαλή και του Ιπποκράτη, όταν μάλιστα είναι τέτοιοι.
Πες λοιπόν στον βάρβαρο φίλο σου που ρωτάει για το παρόν των Ελλήνων, ότι όσο και αν δεν το πιστεύει, υπάρχουν σήμερα πολλοί Έλληνες που φέρουν επάξια τον τίτλο, όχι γιατί «είναι φιλόξενοι» και άλλα παρόμοια χαζοχαρούμενα, αλλά γιατί είναι φίλεργοι, επινοητικοί, φιλότιμοι, έξυπνοι, μαχητικοί και τίμιοι. Είναι αυτοί που εργάζονται σιωπηλά και τίμια για να ζήσουν τα παιδιά τους, για να δημιουργήσουν ή ακόμα και για να παράξουν πλούτο. Είναι οι εργάτες, οι επιστήμονες και οι επιχειρηματίες που δεν έχουν σχέση με τη σημερινή διαφθορά και κρατούν ζωντανή μια Ελλάδα που πολύ απέχει από εκείνη που έχουν σαν εικόνα οι ξένοι. Οι Έλληνες αυτοί δεν φαίνονται – αν και υπάρχουν από καταβολής νεοελληνικού κράτους- γιατί το Έθνος μας ζει ακόμα σε καθεστώς σκλαβιάς. Μια σειρά ατελείωτων λαθών οδήγησε το Ελληνικό έθνος σε μια μακραίωνη δουλεία, κάτω από την κυριαρχία ενός βάρβαρου λαού και υπό την εξουσία ενός μιγαδικού μορφώματος, της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αυτή ήταν ένα άθλιο καθεστώς μολυσμένο από το μικρόβιο του πολυπολιτισμού, μικρόβιο που φέρουν όλοι οι εξουσιαστές όλων των εποχών, που σκοπό έχουν την καταδυνάστευση των λαών και τη νομή της εξουσίας. Το Έθνος μας μετά από αγώνες που στοίχησαν πολύ αίμα ξέφυγε, από τα νύχια των οθωμανών αλλά δεν αξιώθηκε ελευθερία γιατί οι κυβερνήτες του έφεραν την μόλυνση των οθωμανών στο νέο κράτος και προτίμησαν να το δουλώσουν για να είναι αυτοί τοποτηρητές των διεθνών εξουσιαστών παρά να δημιουργήσουν ένα κράτος ελευθέρων και ισοτίμων πολιτών. Ειδικά τα τελευταία 35 χρόνια, το Έθνος των Ελλήνων υφίσταται κυβερνήτες που είναι εκτός των άλλων και απολύτως ανίκανοι ώστε να φτάσουν την χώρα όπου είναι σήμερα
Για τον Αλέξανδρο καιρός είναι να τελειώσει το παραμύθι του «εκπολιτιστή». Ο Αλέξανδρος εκστράτευσε ως αρχηγός των Ελλήνων (πλην Λακεδαιμονίων) για να καταστρέψει την περσική αυτοκρατορία ως εκδίκηση για όσα είχε κάνει στην Ελλάδα (495πΧ ιωνική επανάσταση - καταστροφή της Μιλήτου, 490πΧ Μαραθώνας, 480πΧ Θερμοπύλες και το γεγονός ότι οι πέρσες χρηματοδοτούσαν τους αντιπάλους στον πελοποννησιακό πόλεμο, που κατέστρεψε για πάντα την Ελλάδα.) Ο Αλέξανδρος τα κατάφερε φυσικά, αλλά μολύνθηκε από το μικρόβιο του πολυπολιτισμού και ονειρεύτηκε «συνυπάρξεις λαών» και « κοινή ανάπτυξη πολιτισμών», παραβλέποντας την λέξη που οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν σε τέτοιες περιπτώσεις: «Υβρίδια». Μια λέξη που περιέχει την έννοια της προσβολής των θεϊκών και φυσικών νόμων (ύβρις). Η περσική αυτοκρατορία ήταν ένα πολυπολιτισμικό κρατικό μόρφωμα στηριγμένο στον φόβο και το αίμα πολλών λαών που εξαφάνισε (Μήδοι Χετταίοι, Ασσύριοι κα). Επιπλέον η διοίκηση των Ελλήνων σε αυτές τις περιοχές ήταν μάλλον χρηστή, αν λάβουμε υπ’ όψιν τις μνήμες που σώζουν η λαοί αυτοί στη συλλογική τους συνείδηση. Δεν νομίζω ότι κάποιος λαός που έζησε κάτω από τους ρωμαίους ή τους τούρκους σώζει ανάλογες μνήμες.
Οι Έλληνες τέλος προίκισαν τον χριστιανισμό με τη γλώσσα και τη σκέψη τους και τον έδωσαν νόημα υπερβατικής φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου. Παρά τα λάθη της, η ορθοδοξία υποκατέστησε στα χρόνια της δουλείας το εθνικό κέντρο εξουσίας και πολλές φορές μάτωσε στους απελευθερωτικούς αγώνες του Γένους σε τέτοιο βαθμό που είναι πλέον σύμφυτη της Ελληνικής συνειδήσεως.
Αλλά ακόμα και αν δεχθούμε το χριστιανισμό με την χαζοχαρούμενη διάθεση των προτεσταντών, ο Χριστός παρά την παραίνεση για τους δύο χιτώνες,, πήρε το μαστίγιο να εκδιώξει αυτούς που είχαν κάνει τον «οίκο του πατρός του, οίκο εμπορίου».
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το τι έχει γίνει η πατρίδα μας σήμερα, είναι προφανές ότι το μαστίγιο θα ήταν ο ηπιότερος τρόπος εκδιώξεως των αιτίων της καταπτώσεώς της.
Είναι θλιβερό να διαπιστώνεις ότι ακόμη και σήμερα, την ώρα που διεξάγεται η μητέρα των μαχών για την επιβίωση του Ελληνικού Έθνους να υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που σκέφτονται όπως συμφέρει τους εξουσιαστές, που θέλουν να κάνουν όλους τους λαούς υπηκόους και όχι πολίτες.
Η αλήθεια αυτή δημιουργεί μια υποχρέωση στους σύγχρονους Έλληνες: να φανούν αντάξιοι ευκλεών προγόνων. Φυσικά αυτή η υποχρέωση δεν είναι δεσμευτική για όλους. Όσοι θέλουν μπορούν να είναι «πολίτες του κόσμου», αλλά δεν έχουν το δικαίωμα να στερούν σε όσους θέλουν το δικαίωμα να αισθάνονται απόγονοι του Κίμωνα, του Θαλή και του Ιπποκράτη, όταν μάλιστα είναι τέτοιοι.
Πες λοιπόν στον βάρβαρο φίλο σου που ρωτάει για το παρόν των Ελλήνων, ότι όσο και αν δεν το πιστεύει, υπάρχουν σήμερα πολλοί Έλληνες που φέρουν επάξια τον τίτλο, όχι γιατί «είναι φιλόξενοι» και άλλα παρόμοια χαζοχαρούμενα, αλλά γιατί είναι φίλεργοι, επινοητικοί, φιλότιμοι, έξυπνοι, μαχητικοί και τίμιοι. Είναι αυτοί που εργάζονται σιωπηλά και τίμια για να ζήσουν τα παιδιά τους, για να δημιουργήσουν ή ακόμα και για να παράξουν πλούτο. Είναι οι εργάτες, οι επιστήμονες και οι επιχειρηματίες που δεν έχουν σχέση με τη σημερινή διαφθορά και κρατούν ζωντανή μια Ελλάδα που πολύ απέχει από εκείνη που έχουν σαν εικόνα οι ξένοι. Οι Έλληνες αυτοί δεν φαίνονται – αν και υπάρχουν από καταβολής νεοελληνικού κράτους- γιατί το Έθνος μας ζει ακόμα σε καθεστώς σκλαβιάς. Μια σειρά ατελείωτων λαθών οδήγησε το Ελληνικό έθνος σε μια μακραίωνη δουλεία, κάτω από την κυριαρχία ενός βάρβαρου λαού και υπό την εξουσία ενός μιγαδικού μορφώματος, της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αυτή ήταν ένα άθλιο καθεστώς μολυσμένο από το μικρόβιο του πολυπολιτισμού, μικρόβιο που φέρουν όλοι οι εξουσιαστές όλων των εποχών, που σκοπό έχουν την καταδυνάστευση των λαών και τη νομή της εξουσίας. Το Έθνος μας μετά από αγώνες που στοίχησαν πολύ αίμα ξέφυγε, από τα νύχια των οθωμανών αλλά δεν αξιώθηκε ελευθερία γιατί οι κυβερνήτες του έφεραν την μόλυνση των οθωμανών στο νέο κράτος και προτίμησαν να το δουλώσουν για να είναι αυτοί τοποτηρητές των διεθνών εξουσιαστών παρά να δημιουργήσουν ένα κράτος ελευθέρων και ισοτίμων πολιτών. Ειδικά τα τελευταία 35 χρόνια, το Έθνος των Ελλήνων υφίσταται κυβερνήτες που είναι εκτός των άλλων και απολύτως ανίκανοι ώστε να φτάσουν την χώρα όπου είναι σήμερα
Για τον Αλέξανδρο καιρός είναι να τελειώσει το παραμύθι του «εκπολιτιστή». Ο Αλέξανδρος εκστράτευσε ως αρχηγός των Ελλήνων (πλην Λακεδαιμονίων) για να καταστρέψει την περσική αυτοκρατορία ως εκδίκηση για όσα είχε κάνει στην Ελλάδα (495πΧ ιωνική επανάσταση - καταστροφή της Μιλήτου, 490πΧ Μαραθώνας, 480πΧ Θερμοπύλες και το γεγονός ότι οι πέρσες χρηματοδοτούσαν τους αντιπάλους στον πελοποννησιακό πόλεμο, που κατέστρεψε για πάντα την Ελλάδα.) Ο Αλέξανδρος τα κατάφερε φυσικά, αλλά μολύνθηκε από το μικρόβιο του πολυπολιτισμού και ονειρεύτηκε «συνυπάρξεις λαών» και « κοινή ανάπτυξη πολιτισμών», παραβλέποντας την λέξη που οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν σε τέτοιες περιπτώσεις: «Υβρίδια». Μια λέξη που περιέχει την έννοια της προσβολής των θεϊκών και φυσικών νόμων (ύβρις). Η περσική αυτοκρατορία ήταν ένα πολυπολιτισμικό κρατικό μόρφωμα στηριγμένο στον φόβο και το αίμα πολλών λαών που εξαφάνισε (Μήδοι Χετταίοι, Ασσύριοι κα). Επιπλέον η διοίκηση των Ελλήνων σε αυτές τις περιοχές ήταν μάλλον χρηστή, αν λάβουμε υπ’ όψιν τις μνήμες που σώζουν η λαοί αυτοί στη συλλογική τους συνείδηση. Δεν νομίζω ότι κάποιος λαός που έζησε κάτω από τους ρωμαίους ή τους τούρκους σώζει ανάλογες μνήμες.
Οι Έλληνες τέλος προίκισαν τον χριστιανισμό με τη γλώσσα και τη σκέψη τους και τον έδωσαν νόημα υπερβατικής φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου. Παρά τα λάθη της, η ορθοδοξία υποκατέστησε στα χρόνια της δουλείας το εθνικό κέντρο εξουσίας και πολλές φορές μάτωσε στους απελευθερωτικούς αγώνες του Γένους σε τέτοιο βαθμό που είναι πλέον σύμφυτη της Ελληνικής συνειδήσεως.
Αλλά ακόμα και αν δεχθούμε το χριστιανισμό με την χαζοχαρούμενη διάθεση των προτεσταντών, ο Χριστός παρά την παραίνεση για τους δύο χιτώνες,, πήρε το μαστίγιο να εκδιώξει αυτούς που είχαν κάνει τον «οίκο του πατρός του, οίκο εμπορίου».
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το τι έχει γίνει η πατρίδα μας σήμερα, είναι προφανές ότι το μαστίγιο θα ήταν ο ηπιότερος τρόπος εκδιώξεως των αιτίων της καταπτώσεώς της.
Είναι θλιβερό να διαπιστώνεις ότι ακόμη και σήμερα, την ώρα που διεξάγεται η μητέρα των μαχών για την επιβίωση του Ελληνικού Έθνους να υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που σκέφτονται όπως συμφέρει τους εξουσιαστές, που θέλουν να κάνουν όλους τους λαούς υπηκόους και όχι πολίτες.
Είναι παρήγορο πάντως που θέλεις να φύγεις από την πατρίδα μας και να αποποιηθείς τον τίτλο και φυσικά τον ρόλο του Έλληνα. Εύχομαι τα παιδιά σου να μεγαλώσουν όπως επιθυμείς στα πλαίσια μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, αν και πολύ αμφιβάλω. Να είσαι όμως βέβαιος ότι στη φυλή μας υπάρχουν πολλοί περισσότεροι από 11.000 μαχητές που χρειάστηκαν για να κάνουν το θαύμα του Μαραθώνα που καθυστέρησε τον μεσαίωνα 800 χρόνια. Οι Έλληνες και πάλι θα νικήσουν και θα δώσουν το σύνθημα στους λαούς να παλέψουν για την ελευθερία τους. Στη νέα εποχή της κοινωνίας των ελευθέρων λαών που θα έλθει μετά την νίκη, δε θα έχουν θέση οι «πολίτες του κόσμου».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου