ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΚΑΙΡΩΝ...

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ....

Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το ταξίδι. Ιούλιος 2008. Προορισμός τα Ελληνοσκοπιανά σύνορα και το φυλάκιο της Νίκης. Μπλόκο στους Γυφτοσκοπιανούς. Ο τόπος βράζει απ τη ζέστη. Το ταξίδι ατέλειωτο και οι ατυχίες στο ταξίδι μεγάλες κι αξέχαστες... Το πρωί φτάνουμε στο φυλάκιο της Νίκης. Σιγά σιγά έρχονται τ αδέλφια μας απ όλες τις γωνιές της Δυτικής Μακεδονίας. Παρατασόμαστε. Μια τεράστια ελληνική σημαία μπροστά. Λίγοι ανυπόταχτοι Έλληνες κόντρα στο ρεύμα. Την ώρα που άλλοι βρίσκονται σε παραλίες και απολαμβάνουν το μπάνιο τους και το καφέ τους σε κάποιο δροσερό καφέ εμείς στάζουμε από ιδρώτα στα σύνορα. Αρχίζουν τα συνθήματα. ''Η Μακεδονία είναι Ελληνική, αλήτες προδότες πολιτικοί''. Τραγουδάμε το Μακεδονία ξακουστή και απέναντί μας τα πουλμαν των Γυφτοσκοπιανών σταματάνε διστάζοντας να περάσουν. ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.

Έρχονται δημοσιογράφοι και καλύπτουν το γεγονός. Αργότερα είδαμε τις μπούρδες που μετέφεραν χαρακτηρίζοντας ''εμπρηστικό'' σύνθημα το Μακεδονία ξακουστή!!! Η αστυνομία είναι εκεί. Μας λέει να φύγουμε και να ανοίξουμε το δρόμο. Δεν υποχωρούμε. Ούτε τότε, ούτε ποτέ. Μετά από ώρες έρχεται εισαγγελέας από τη Κοζάνη...Λειτούργησε Κυριακάτικα το κράτος και οι υπηρεσίες του μόνο για μας. Έχοντας πετύχει το σκοπό μας αποχωρούμε τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο. Κανένας προβοκάτορας δεν πέρασε.

Ατέλειωτο κομβόι αυτοκινήτων προελαύνει προς τη Φλώρινα.Μπροστά η τεράστια ελληνική σημαία. Στη διαδρομή γράφονται συνθήματα στους τοίχους. Για να τονωθεί το ηθικό των Ελλήνων και να βλέπουν σε ποια Ιερή Γη πατάνε οι προβοκάτορες. Μπαινουμε στη Φλώρινα. Ο κόσμος βγαίνει στα μπαλκόνια. Όλοι χειροκροτούν και φωνάζουν συνθήματα. Μια παρέα μικρών παιδιών παρελαύνει στο πεζοδρόμιο φωνάζοντας πιο δυνατά απ όλους μας. Νιώθουμε σα να μπήκαμε απελεύθερωτες στη πόλη. Η χαρά και η ικανοποίηση στα πρόσωπα των κατοίκων απερίγραπτη.

Να ξανάρθετε παιδιά, να έρχεστε πιο συχνά γιατί όλοι μας έχουν ξεχάσει μας λέει με δάκρυα στα μάτια μια ηλικιωμένη. Και πως μπορούμε να κάνουμε αλλιώς; Μετά από ώρες φεύγουμε.

ΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ...

Περισσότεροι το επόμενο καλοκαίρι του 2009. Κι ακόμα πιο πολλοί φέτος.

18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ.

Κόντρα στο ρεύμα των σκοτεινών καιρών μια αχτίδα φωτός η παρουσία μας, η φωνή μας και οι πράξεις μας. Ακολουθήστε μας.

Πηγη