Η είδηση δεν είναι και τόσο πρόσφατη, έχει όμως διαχρονικό ενδιαφέρον καθώς δείχνει ξεκάθαρα μέχρι πού μπορεί να φτάσει η παραπληροφόρηση προκειμένου να προωθηθούν οι κυρίαρχες απόψεις του πολυπολιτισμού, του αντιρατσισμού και του ανθελληνισμού.
Διαβάζοντας λοιπόν τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του, ο νέος πρωθυπουργός μίλησε για «απαξίωση της ανθρωπιάς, με φαινόμενα όπως τον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου ενός πακιστανού μετανάστη από την αστυνομία». Ήταν μια τοποθέτηση που από την αρχή δημιούργησε πολλές απορίες. Από πού έβγαλε το συμπέρασμα αυτό ο πρωθυπουργός;
Ποιος τον πληροφόρησε ότι έγιναν έτσι ακριβώς τα συμβάντα; Γιατί στις δηλώσεις του ήταν τόσο κατηγορηματικός, λες και είχε βγει ήδη τόσο η ιατροδικαστική έκθεση όσο και η δικαστική απόφαση; Δεν καταλάβαινε πως πριν κάνει τέτοιες δηλώσεις απόλυτου τύπου θα έπρεπε να βουτήξει λίγο την γλώσσα του στο όποιο μυαλό διαθέτει;
Μια πρώτη σκέψη θα ήταν πως αυτή την πληροφόρηση θα την έλαβε από τον υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ. Όμως, δύο ημέρες αργότερα, όταν ήρθε η ώρα του Χρυσοχοΐδη να μιλήσει στη Βουλή, ακούσαμε μια εντελώς διαφορετική θέση: «Όσο για ένα γεγονός που καταγγέλλεται τις τελευταίες μέρες, δηλαδή η καταγγελία για τον ξυλοδαρμό ενός αλλοδαπού στη Νίκαια, δέκα ημέρες πριν από τις εκλογές, με θάνατο που συνέβη δύο ημέρες μετά τις εκλογές, έδωσα εντολή και τοποθετήθηκε και ορίστηκε ειδικός πραγματογνώμονας, μαζί με τους επίσημους κρατικούς πραγματογνώμονες και αναμένω το πόρισμα. Δεν απολογούμαστε για κανέναν, ο οποίος δεν σέβεται τα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη υπόσταση όλων των πολιτών».
Η διαφοροποίηση Χρυσοχοΐδη από την τοποθέτηση Παπανδρέου είναι εμφανής με μια πρώτη κιόλας ανάγνωση. Αργότερα είχαμε τοποθετήσεις στη βουλή, από βουλευτές της αντιπολίτευσης, που στηλίτευσαν κι αυτοί την τραγική στάση Παπανδρέου, ο οποίος έκλεισε τη συζήτηση δευτερολογώντας και δεν πήρε τίποτα πίσω από όσα είχε αρχικά πει. Παρ’ ότι φάνηκε ξεκάθαρα πως ο περιβόητος «ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου» ήταν μια υπόθεση «μούφα», ο πρωθυπουργός κατάπιε τη γλώσσα του και προτίμησε να «αδειάσει» τον υπουργό του.
Πριν σχολιάσουμε όμως αυτή την «περίεργη» στάση του Γιωργάκη, ας δούμε τι πραγματικά έγινε. Όπως αποδείχθηκε, ο Μοχάμετ Καμράν Ατίφ (ο «δολοφονημένος» πακιστανός) λίγο πριν προσαχθεί στο αστυνομικό τμήμα Νίκαιας, είχε προσπαθήσει να βιάσει 14χρονο συμπατριώτη του! Έγινε όμως αντιληπτός από τον αδελφό του ανηλίκου, ο οποίος τον ξυλοκόπησε. Αυτός ακριβώς ο ξυλοδαρμός είναι που δικαιολογεί τους μώλωπες που βρέθηκαν στο σώμα του.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως η ολοκλήρωση των τοξικολογικών εξετάσεων έδειξε πως ο νεκρός κατέληξε τελικά από πνευμονικό οίδημα, το οποίο προήλθε από την κατανάλωση ναρκωτικών ουσιών σε συνδυασμό με αλκοόλ. Επίδοξος βιαστής και παιδεραστής, ο οποίος πέθανε από χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ, το νέο ίνδαλμα των απανταχού αντιρατσιστών της χώρας μας, επιδοτουμένων και μη. Ένα απόβρασμα (το οποίο απομόνωσαν ακόμα και οι ίδιοι οι συμπατριώτες του) έγινε «σύμβολο αγώνα» για τους ελεεινούς τύπους όλου του διεθνιστικού φάσματος. Κι αν γι’ αυτούς, τους «επαγγελματίες» ανθέλληνες, μια τέτοια στάση είναι απολύτως φυσιολογική, απόρροια τόσο των πολλαπλών συνδρόμων κατωτερότητας που τους διακατέχουν, όσο και της ανάγκης επιβίωσης πουλώντας με το αζημίωτο αντιρατσισμό του χειρίστου είδους, εντύπωση προκαλεί η στάση του πρωθυπουργού. Προτίμησε να υιοθετήσει αβασάνιστα και χωρίς να την ψάξει καθόλου μια ψευδή πληροφόρηση – που προφανώς του εδόθη από εκείνες τις ΜΚΟ που σέρνουν για ψύλλου πήδημα την Ελλάδα στα ευρωπαϊκά δικαστήρια – και να «αδειάσει» τον υπουργό του από το να παραδεχθεί το λάθος του και να επικαλεστεί «κακή πληροφόρηση».
Θα μπορούσε κάποιος να πει μετά τα όσα ελέχθησαν πως απλώς ο Γιωργάκης έκανε μια ακόμη «γκάφα». Ήταν όμως «γκάφα» ή μήπως μια απόφαση που λήφθηκε έχοντας ο πρωθυπουργός πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας; Η καταγωγή του πρωθυπουργού μπορεί να είναι κατά 25% ελληνική, η αντίστοιχη όμως εθνική του συνείδηση φαίνεται πως βρίσκεται σε μηδενικά επίπεδα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι κατά καιρούς δηλώσεις που του έχουν αποδοθεί όπως «έχω ρευστή εθνική συνείδηση» και «καλύτερα να δώσουμε μερικά στρέμματα γης για να κοιμόμαστε ήσυχοι».
Δηλώσεις που είτε τις έκανε είτε όχι φαίνεται να δικαιώνει την ουσία τους με τις πράξεις του. Εξάλλου οι τοποθετήσεις σε υπουργεία και άλλες σημαντικές θέσεις προσώπων όπως Διαμαντοπούλου, Χριστοφιλοπούλου, Μπεγλίτη, Δρούσα, Δραγώνα, ατόμων δηλαδή με μια κάτι παραπάνω από φιλική προς την παγκοσμιοποίηση και την αποεθνικοποίηση του τόπου θέσεις, δείχνει την «Ελλάδα» του μέλλοντος που ονειρεύεται ο έχων ως μητρική γλώσσα τα αγγλικά πρωθυπουργός της χώρας.
Και αν ο Καραμανλής ήταν ένας άτολμος, ανίκανος, αδαής και ευθυνόφοβος κυβερνήτης, που πιστό αντίγραφο του ετοιματζή θείου του παρέδωσε την εξουσία αμαχητί, ο Παπανδρέου συν τοις άλλοις έχει ένα ακόμη μειονέκτημα πολύ πιο σημαντικό: Μισεί την Φυλετική, Ιδεολογική και πολιτιστική αυτοτέλεια και ενότητα του Ελληνισμού. Ας τα βλέπουν αυτά όμως οι δεξιοί της Ν.Δ. που τον έκαναν «μάγκα» με την δική τους άθλια διακυβέρνηση, όπως και οι άλλοι δεξιοί του ΛΑΟΣ που προεκλογικά έλεγαν πως δεν θα είχαν πρόβλημα να στηρίξουν αν χρειαστεί και το ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου