Χρήστες OnLine

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

Τι κάνατε πάλι και βάλατε την ουρά κάτω από τα σκέλια;


Στις διακρατικές σχέσεις, αναμφισβήτητα υπάρχουν στιγμές αντιπαράθεσης, έντασης, ακόμη και επικίνδυνης όξυνσης, όπου πολλά πράγματα κρέμονται κυριολεκτικά από μια κλωστή
του Κ. Κυριακόπουλου


Αναμφισβήτητα υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες οι ηγέτες καλούνται να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις... Και οι κρίσιμες αποφάσεις δεν παίρνονται εύκολα. Υπάρχουν παράγοντες που πρέπει να σταθμιστούν, να συνυπολογιστούν, κι αυτό δεν είναι πάντα ούτε εύκολο, ούτε ανώδυνο, αν αποφασίσει κανείς να το διαχειριστεί με γνώμονα απλά και μόνο τη δημοφιλία.


Είναι οι στιγμές εκείνες που για όλους εμάς τα πράγματα δείχνουν εύκολα και απλά, αλλά δεν είμαστε εμείς εκείνοι που κρατάμε στα χέρια μας την «καυτή πατάτα».
Όλα τα παραπάνω αποτελούν αλήθειες αδιαμφισβήτητες. Και ως τέτοιες κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τις προσπερνά, να τις υποτιμά και να τις παραβλέπει.
Τι γίνεται όμως όταν αυτές οι αλήθειες μετατρέπονται σε άλλοθι στα χέρια των πολιτικών ηγετών;

Τι γίνεται όταν αυτές οι αλήθειες αποτελούν το απαύγασμα πρακτικών, χειρισμών, ανεπαρκειών και παραλείψεων και δημιουργούν έτσι επικίνδυνα και δυσκολοξεπέραστα δεδομένα;
Αφορμή γι αυτές τις σκέψεις, απετέλεσε το ύφος της «βρεγμένης γάτας» με το οποίο βγήκε από τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό η κυρία Μπακογιάννη.
Το περισπούδαστο και φανφαρώνικο ύφος της όταν διοργάνωνε τη φιέστα στην Κέρκυρα με επίτιμο καλεσμένο το Μιλόσοσκι, δείχνει να την εγκατέλειψε οριστικά.
Γιατί άραγε;

Φταίνε μήπως τα μαύρα σημαντήρια που άρχισαν να χτυπούν εν όψει της επικείμενης επίσκεψης του νέου γ.γ του ΝΑΤΟ την ερχόμενη εβδομάδα;
Ξέρει κάτι που δεν ξέρουμε για τις επικείμενες εξελίξεις στα εθνικά θέματα και πριν απ όλα για τις εξελίξεις στο Αιγαίο;
Έχουν φτάσει μαύρα μαντάτα από τον Αμερικανικό παράγοντα και άρχισαν οι ουρές να χώνονται φοβισμένα κάτω από τα σκέλια;


Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Και τις δραματικές του συνέπειες τις γευόμαστε ακόμη.
Στ' αυτιά του ελληνικού λαού ηχεί ακόμη εκείνο το μίζερο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ» που ξεστόμισε την πιο ντροπιαστική νύχτα του ελληνικού κοινοβουλίου ο Κώστας Σημίτης.
Κάποιοι το χαρακτήρισαν ανεπίτρεπτη εκδήλωση υποτέλειας.
Κάποιοι άλλοι το είπαν πράξη ευθύνης και σωφροσύνης.

Και κάποιοι το παρουσίασαν ως τη μοναδική επιλογή που απέτρεψε το Βατερλώ της Ελλάδας στο Αιγαίο, αφού σύμφωνα με την Αμερικάνικη πληροφόρηση, η τούρκικη αεροπορία ήταν πανέτοιμη να συντρίψει το πολεμικό μας ναυτικό στα Ίμια και να φέρει τον όλεθρο για την Ελλάδα.


Η αλήθεια μπορεί να είναι αυτή ή εκείνη.

Το σίγουρο όμως είναι πως μετά από αυτό το χειρισμό έμειναν τρία πράγματα να ρίχνουν τη βαριά σκιά τους στην ιστορία:
- Η εθνική ντροπή του πιο άθλιου «ευχαριστώ» που ακούστηκε ποτέ σ' αυτό τον πλανήτη.
- Η εθνική ταπείνωση. Κι αυτή δεν την άξιζε ο Ελληνικός Λαός.
- Και κάμποσα ερωτηματικά που έχουμε χρέος να παραθέσουμε, με την ελπίδα να μη γίνει μάντης κακών αυτή η στήλη.
1. Γιατί έπρεπε να είναι η Ελλάδα και όχι η Τουρκία στη δυσάρεστη αυτή θέση;
2. Γιατί έπρεπε να ενημερωθεί ο Έλληνας πρωθυπουργός και όχι ο Τούρκος από τους Αμερικάνους μ εκείνη τη θλιβερή προειδοποίηση που έλεγε: « Μην επιχειρήσετε να χτυπήσετε γιατί είναι έτοιμοι να σας διαλύσουν»;
3. Ποια ήταν η προβλεψιμότητα των χειρισμών για να μη φτάσουμε σ αυτή την ολέθρια θέση;
4. Γιατί έπρεπε να είναι η Τουρκία έτοιμη να διαλύσει το ελληνικό πολεμικό ναυτικό και όχι η Ελλάδα εκείνη που θα απέφερε συντριπτικότατο πλήγμα στην Τουρκία αν επέμενε στην πρόκληση την νύχτα των Ιμίων;
5. Τι έκανε η Ελλάδα ενώ αυτοί προκαλούσαν και ετοιμάζονταν;
6. Ποια αποτρεπτικά μέσα ανέπτυξε η Ελλάδα για να κάνει μαύρη τη ζωή των Τούρκων πιλότων και επιτελών;
7. Κι αν η συναίσθηση αδυναμίας ήταν αυτή που οδήγησε τον πρωθυπουργό της χώρας σ εκείνο το κατάπτυστο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ» ποια αδυναμία ήταν εκείνη που τον έφερε με τον Πάγκαλο στη Μαδρίτη για την υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας που λύνει τα χέρια των Τούρκων επιτελών;
8. Πόσο προετοιμάστηκε η Ελλάδα μετά την ντροπή των Ιμίων προκειμένου να μη βρεθεί και πάλι κάποια στιγμή στην ίδια μειονεκτική θέση;
9. Πόσο διδαχτήκαμε από τα λάθη μας αξιότιμοι Ελληνες πολιτικοί;
10. Ποια κακά μαντάτα κρύβετε και πάλι από τον Ελληνικό λαό κυρία Μπακογιάννη;

Γιατί τόσος φόβος;
Γιατί τέτοιος δισταγμός;
Γιατί τόσος ενδοτισμός και ατολμία;
Τι στο διάολο έχετε κάνει πάλι και βάλατε την ουρά κάτω από τα σκέλια;

Πάρτε το θάρρος και πείτε στον Ελληνικό λαό την αλήθεια και μην τον οδηγήσετε γι' ακόμη μία φορά σε μία νέα εθνική ταπείνωση και ντροπή!!!

Αν ο πρωθυπουργός Σημίτης είχε φροντίσει να μην είχε αφήσει την εθνική άμυνα μετέωρη, δεν θα είχε οδηγηθεί εκ των πραγμάτων στη "συνετή απόφαση" του "ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ".

Η σύνεση είναι προτέρημα των ικανών και όχι άλλοθι των ανίκανων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η στιγμή των αποφάσεων δεν είνασι στιγμιότυπο στην ιστορία, αλλά φυσική συνέπεια και συνέχεια των χειρισμών που οδηγούν στο καναβάτσο τον ηγέτη την ώρα των αποφάσεων.

Ελπίζουμε, κυρία Μπακογιάννη, με την πολιτική που ακολουθήσατε να μην έχετε κάνει ήδη μη αναστρέψιμη ζημιά στην Ελλάδα. Γιατι εαν εχει γινει κάτι τέτοιο τότε ούτε αυτοί που σε πληρώνουν δε θα μπορέσουν να σε κρύψουν.


πηγη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου