Χρήστες OnLine

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Ισλαμική προσευχή δίπλα από τον Ανδριάντα του Γρηγορίου του Ε’!



Στο χώρο των Προπυλαίων, τον οποίο το κράτος παραχώρησε στους μουσουλμάνους να προσευχηθούν, υπάρχει ο Ανδριάντας του Γρηγορίου του Ε’, του Εθνομάρτυρα Πατριάρχη, ο οποίος απαγχονίστηκε με διαταγή του σουλτάνου, ο οποίος υπέγραψε την διαταγή εκτελέσεως σαν χαλίφης, δηλαδή μουσουλμάνος θρησκευτικός ηγέτης…


Στο χώρο, δηλαδή, όπου υπάρχει το άγαλμα ενός μεγάλου Έλληνα, ο οποίος πέθανε για την πατρίδα με διαταγή ενός θρησκευτικού ηγέτη των μουσουλμάνων το κράτος επέτρεψε να γίνει προσευχή μουσουλμάνων!


Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για αυτούς που εξουσιάζουν σήμερα την χώρα, που δεν σέβονται τίποτε!


Ο ανδριάς του αοιδίμου Γρηγορίου του Ε’
Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης


Πώς μας θωρείς ακίνητος;… Πού τρέχει ο λογισμός σου,
τα φτερωτά σου τα όνειρα;… Γιατί στο μέτωπο σου
να μη φυτρώνουν, γέροντα, τόσαις χρυσαίς αχτίδες,
όσαις μας δίδ’ η όψη σου παρηγοριαίς κ’ ελπίδες;…
Γιατί στα ουράνια χείλη σου να μη γλυκοχαράζη,
πατέρα, ένα χαμόγελο;… Γιατί να μη σπαράζη
μέσα στα στήθη σου η καρδιά, και πώς στο βλέφαρο σου
ούτ’ ένα δάκρυ επρόβαλε, ούτ’ έλαμψε το φως σου;…

Ολόγυρα σου τα βουνά κ’ οι λόγγοι στολισμένοι
το λυτρωτή τους χαιρετούν… Η θάλασσ’ αγριωμένη
από μακρά σ’ εγνώρισε και μ’ αφρισμένο στόμα
φιλεί, πατέρα μου γλυκέ, το ελεύθερο το χώμα,
που σε κρατεί στα σπλάχνα του… Θυμάται την ημέρα,
όπου κι αυτή στον κόρφο της, σαν τρυφερή μητέρα
πατέρα μου, σ’ εδέχτηκε… Θυμάται στο λαιμό σου
το ματωμένο το σχοινί, και στ’ άγιο πρόσωπο σου
τ’ άτιμα τα ραπίσματα… το βόγγο… τη λαχτάρα…
του κόσμου την ποδοβολή… Θυμάται την αντάρα…
την πέτρα, που σου εκρέμασαν… τη γύμνια του νεκρού σου
το φοβερό το ανάβασμα του καταποντισμού σου…
Δεν ελησμόνησε τη γη που σώγινε πατρίδα,
όταν, πατέρα μου, άκαρδοι, γονατισμέν’ οι ξένοι
το αίμα σου έγλυφαν κρυφά στα νύχια του φονιά σου…
Τώρα σε βλέπει γίγαντα, πατέρα, η θάλασσα σου…
Το λείψανο σου το φτωχό, το ποδοπατημένο,
τ’ ανάστησε η αγάπη μας κ’ εδώ μαρμαρωμένο
θα στέκει ολόρθο, ακλόνητο κ’ αιώνια θα να ζήση,
νάναι φοβέρα αδιάκοπη σ’ Ανατολή και Δύση…

Πενήντα χρόνοι πέρασαν σαν νάτανε μια μέρα!…
Για σας που είσθε αθάνατοι φεύγουν γλυκειαίς, πατέρα
πετούν οι ώραις αμέτρηταις στου τάφου το λιμάνι…
Για μας… και μόνη μια στιγμή αρκεί να μας μαράνη…
Πενήντα χρόνοι πέρασαν κι’ ακόμη η ανατριχίλα
βαθειά μας βόσκει την καρδιά… Μετα χλωρά τα φύλλα
ανθοβολεί κι’ ο τάφος σου και στο μνημόσυνο σου
υψώνεται στον ουρανό το νεκρολίβανο σου
με των ανθών την μυρωδιά και με το καρδιοχτύπι
του κόσμου, που εζωντάνεψες… Γέροντα τι σου λείπει;…
Πώς μας θωρείς ακίνητος;… Πού τρέχει ο λογισμός σου;…
Ποιος είν’ ο πόθος σου ο κρυφός και ποιο το μυστικό σου;…

Είχαν ξυπνήσει ανέλπιστα οι νεκρωμένοι δούλοι
κι’ από το γέρο Δούναβη ως τ’ άγριο Κακοσούλι
έβραζε γη και θάλασσα… Σεισμός, φωτιά, τρομάρα,
σπαθί και ψυχομάχημα και δάκρυ και κατάρα.
Εβρόντουν κι’ άστραφταν παντού τα κλέφτικα λημέρια…
Γοργά του Χάρου εθέριζαν τ’ αχόρταγα τα χέρια,
κ’ ήταν ο πόλεμος χαρά, τα φονικά παιχνίδια…
Με μιας θολώνουν του Όλυμπου τα χιονισμένα φρύδια
και μαύρα νέφη απλώνονται στου Κίσσαβου τη ράχη…
Ανατριχιάζουν τα κλαριά και τα νερά κ’ οι βράχοι
μένουν παράλυτα, νεκρά, σαν νάχε διαπεράσει
κρυφό μαχαίρι αυτή τη γη κ’ εσκότωσε την πλάση…

Είχε προβάλει από μακρά πουλί κυνηγημένο
σα σύγνεφο με το βορειά και μαυροφορεμένο,
σκοτείδιασε τον ουρανό με τα πλατειά φτερά του,
και με φωνή, που εξέσχιζε σκληρά τα σωθικά του,
ερρέκαξε κ’ εβρόντησε… “Χτυπάτε, πολεμάρχοι!…
Απ’ άκρη σ’ άκρη ο χαλασμός… Κρεμούν τον Πατριάρχη!”…
Του μυστικού διαλαλητή πέφτει στη γη, στο κύμα
το φλογερό το μήνυμα κι’ από ένα τέτοιο κρίμα
εφύτρωσε άσβεστη φωτιά και με τη δύναμη σου
εθέριεψε, εζωντάνεψε τ’ άτιμο το σχοινί σου
κ’ έγεινε φίδι φτερωτό στον κόρφο του φονιά σου…
Καλόγερε, πως δεν ξυπνάς να ιδής τα θαύματα σου;…

Αναστηλώνεται ο Μωρηάς… Η Ρούμελη μουγκρίζει…
Ιδρώνουν αίμα τα βουνά, το δάκρυ πλημμυρίζει…
Παντού παράπονο βαθύ και αλαλαγμοί και θρήνοι…
Διαβαίνει μαύρ’ η άνοιξη. Τα ρόδα σας, οι κρίνοι
λησμονημένοι τήκονται και τα πουλιά σκιασμένα
αφίνουν έρμη τη φωλιά και φεύγουνε στα ξένα…
Στου Γερμανού το μέτωπο κρυφά γλυκοχαράζει
του Γένους το ξημέρωμα… Πάσα ματιά σου σφάζει…
Διωγμέν’ από τον Κάλαμο, με την ψυχή στο στόμα,
χιλιάδες γυναικόπεδα δε βρίσκουν φούχτα χώμα
να μείνουν ακυνήγητα… κι’ ο Χάρος δεκατίζει…
Ρυάζεται ο Βάλτος, σα θεριό τη χαίτη του ανεμίζει…
Φλόγα παντού και σίδερο… δεν θ’ απομείνη λόθρα…
Στην Κιάφα νεκρανάσταση… στου Πέτα καταβόθρα…
Πέτρα δε μένει ασάλευτη… κλαρί χωρίς κρεμάλα…
Ερμιά και ξεθεμέλιωμα στην Τρίπολη, στου Λάλα…
Κι’ όταν το χέρι εχόρταινε κ’ έπεφτε στομωμένο
να ξανασάνη το σπαθί στη θήκη ξαπλωμένο,
εφώναζε ο αντίλαλος… “Χτυπάτε, πολεμάρχοι!…
Απ’ άκρη σ’ άκρη ο χαλασμός… Κρεμούν τον Πατριάρχη!”.

Φριμάζουν τα Καλάβρυτα… Καπνίζει το Ζητούνι…
κ’ η Μάνη η ανυπόμονη τεντώνει το ρουθούνι
σαν το καθάριο τάλογο, να μυριστεί τ’ αγέρι
που, ταχυδρόμος τ’ ουρανού, με τα φτερά του φέρει
του Διάκου τη σπιθοβολή και την αναλαμπή του…
Ο γυιός τ’ Ανδρούτσου στη Γραβιά στηλώνει το κορμί του
κ’ επάνω του, σαν νάτανε θεόκτιστο κοτρώνι,
συντρίβεται η Αρβανιτιά με τον Ομέρ Βρυώνη…
Φεγγοβολούν τα πέλαγα στην Τένεδο, στην Σάμο
και κάθε κύμα πώρχεται να ξαπλωθή στον άμμο
ξερνώντας αίμα και φωτιά, φωνάζει… “Πολεμάρχοι!…
Εκδίκηση… άσπλαχνη… παντού… Κρεμούν τον Πατριάρχη!”.

Το Σούλι το ανυπόμονο ψηλά στο Καρπενήσι
του Βότσαρή μου την ψυχή για να σε προσκυνήση
σου στέλλει αιματοστάλαχτη… Στον τάφο του κλεισμένο
το Μισολόγγι σκέλεθρο, γυμνό, ξεσαρκωμένο,
δεν παραδίδει τάρματα, δε γέρνει το κεφάλι…
Κρατεί για νεκροθάφτη του το Χρήστο τον Καψάλη,
το ράσο του Δεσπότη του φορεί για σάβανο του,
και φλογερό μετέωρο πετά στον ουρανό του
και θάφτεται ολοζώντανο… Στο διάβα του τρομάζουν
τ’ αστέρια που το κύτταζαν, και ταπεινά μεριάζουν…
Κλαρί δε φαίνεται χλωρό και το στερνό χορτάρι,
πώμεινε ακόμα πράσινο, τ’ αράπικο ποδάρι
το μάρανε, το σκότωσε… Χορτάσαν οι κοράκοι…
Στη Ράχωβα, στο Δίστομο με τον Καραϊσκάκη
αδελφωμένο πολεμά της Λιάκουρας το χιόνι…
Θερίζει τ’ άσπλαχνο σπαθί κι’ ο πάγος σαβανώνει…

Πλαταίνει πάντα η ερημιά και το σχοινί σου σφίγγει
του λύκου μας του εφτάψυχου τ’ αχόρταγο λαρύγγι…
Ο κόσμος ανταριάζεται… Και τα σκυλόδοντα του
ξερριζωμένα πνίγονται με τα ρυασίματά του
στου Ναβαρίνου τα νερά… και φεύγει… Ανάθεμά τον!…
Εσκόρπισαν τα σύγνεφα με τ’ αστραπόβροντά των
και κούφια απέμεινε η βοή του μαύρου καταρράχτη…

Μ’ αυτά… μ’ αυτά τα κόκκαλα, τα τρίμματα, τη στάχτη
εχτίσαμε, πατέρα μου, τη φτωχική φωλειά μας,
κ’ εκείθε εφύτρωσε η μυρτιά και τα δαφνόκλαρά μας,
π’ ανθοβολούν τριγύρω σου… Γιατί τα δάχτυλά σου
ακίνητα δεν ευλογούν τα μαύρα τα παιδιά σου;…
Στ’ ανδρειωμένα σπλάχνα σου, μακρ’ από την Ελλάδα
ερρίζωσε τόσο βαθειά του Χάρου η φαρμακάδα,
π’ ούτε του Ρήγα η συντροφιά, καλόγερε, δε φθάνει
τα σφραγισμένα χείλη σου ν’ ανοίξη να γλυκάνη…
ούτε το φως το ακοίμητο που στο πλευρό σου χύνει
αυτό μας το περήφανο, το φλογερό καμίνι;…
ούτε, τα δέντρα, τα πουλιά, τα πράσινα χορτάρια…
ούτε τα βασιλόπουλα, του Θρόνου μας βλαστάρια,
που θάρχωνται να χαιρετούν του ποιητού τη λύρα,
και να ρωτούν πώς έγεινε το ράσο σου πορφύρα;…
Τι θέλεις, γέροντ’, από μας;… Δε νοιώθεις μια ματιά σου
πόσαις θα εφλόγιζε καρδιαίς κι’ από τα σωθικά σου
πόση θα εβλάσταινε ζωή;… Πώς δεν ξυπνάς, πατέρα;…
Δε φέγγει μες το μνήμα σου ούτε μια τέτοια μέρα;…

Το μάρμαρο μένει βουβό… Και θα να μείνη ακόμα
ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα…
Κοιμάται κι’ ονειρεύεται… και τότε θα ξυπνήση,
όταν στα δάση, στα βουνά, στα πέλαγα, βροντήση
το φοβερό μας κήρυγμα… “Χτυπάτε, πολεμάρχοι!…
Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά, του Πατριάρχη!”.


πηγη


Επιτροπή Αποκατάστασης Ονοματοδοσίας Δρόμων και Πλατειών στο Δήμο Θεσσαλονίκης



Πού να δείτε τι σας περιμένει ακόμη ! ! !

Αμέσως μετά την εκλογή του ο νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης ανέλαβε αμέσως έργο!

Ήδη με τους στενούς του συνεργάτες και αναγωρίζοντας τη συμβολή των Οικολόγων στην εκλογή του, συνέστησε την "Επιτροπή Αποκατάστασης Ονοματοδοσίας Δρόμων και Πλατειών" στο Δήμο Θεσσαλονίκης με πρόεδρο το......
Χρήστο Μάτη. .... Δείτε εδώ

Ήδη ως πρώτη απόφαση της επιτροπής "διέρευσε" σε δημοσιογραφικούς κύκλους η μετονομασία της οδού Εθνικής Άμυνας (κατ' άλλους οδού Βασιλίσσης Σοφίας) σε οδό Χαμιδιέ όπως δηλαδή ονομαζόταν πριν από 100 χρόνια και πριν οι πολιτικές έριδες των ελληνικών κομμάτων διχάσουν τους πολίτες της Θεσσαλονίκης με αποτέλεσμα τη δημιουργία μια δηλητιριώδους ατμόσφαιρας την τελευταία 100ετία...!!
Ο κ. Μάτης δήλωσε : "Επιτέλους η Θεσσαλονίκη θα αλλάξει όψη μετά την απραξία δεκαετιών.

Αποχή θέλατε κοιμισμένα πρόβατα? Πού να δείτε τι σας περιμένει ακόμη...

πηγη

ΜΕΚΑ Η ΑΘΗΝΑ ΣΗΜΕΡΑ - ΑΛΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΜΩΑΜΕΘ ΠΟΡΘΗΤΗ - ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΜΜΕ


ΜΕΚΑ ΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ



Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΓΕΝΙΤΣΑΡΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΕΠΟΙΚΟΥΣ ΝΑ ΑΛΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ - ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΦΥΓΜΟΜΕΤΡΗΣΗ ΝΑ ΔΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΡΟΒΟΥΝ ΣΕ ΟΛΙΚΗ ΑΛΩΣΗ



Στα προπύλαια του Πανεπιστημίου, στο σταθμό Λαρίσης, στις πλατείες Αττικής και Κουμουνδούρου και σε 11 ακόμη σημεία της Αττικής Η ΠΟΛΗ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΕΜΠΟΔΙΣΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ

ΟΙ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ" ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥΣ - ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ ΘΑ ΔΟΘΕΙ Η ΜΑΧΗ ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ


πηγη


Επίθεση δέχθηκε το στρατόπεδο που προορίζεται για την ανέγερση του τζαμιού;Εάν χτισθεί το τζαμί θα χυθεί αίμα..


Οι προειδοποιήσεις είναι εδώ και καιρό πολλές και σαφείς.

Εάν χτισθεί το τζαμί θα χυθεί αίμα..

Φαντάζεστε μάχες μεταξύ αλλοθρήσκων στην Αθήνα, μετά το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ ιδίως!!

Κύριοι,κυρίες τις μεσημεριανές ώρες του προηγούμενου Σαββάτου, το στρατόπεδο του Πολεμικού Ναυτικού στην περιοχή του Βοτανικού ,στο χώρο όπου θα χτιστεί το τζαμί, δέχτηκε επίθεση από άγνωστη ομάδα νεαρών με μοτοσυκλέτες οι οποίοι προκάλεσαν υλικές ζημιές στο φυλάκιο της πύλης εισόδου, τραυματίζοντας ελαφριά τον στρατεύσιμο που έκανε βάρδια εκείνη την ώρα. Το γεγονός ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΟ είναι να αποσιωπηθεί όπως και η προηγούμενη επίθεση σε γειτονικό κατάστημα συμφερόντων του Πολεμικού Ναυτικού . Γιατί τόση φασαρία για ένα «αθώο» τζαμί άραγε?

Οι άγνωστοι αφού αιφνιδίασαν τον φρουρό, μπήκαν στο χώρο του στρατοπέδου και κατάφεραν να λιθοβολήσουν το φυλάκιο, φορώντας μαύρες κουκούλες , όπως και στο προηγούμενο επεισόδιο.

Φαντασθείτε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες του τζαμιού και πλέον η Ιερά Οδός γεμίσει παπούτσια. Πολλά blogs είναι γεμάτα από παρόμοιες προειδοποιήσεις.... Μήπως είναι καιρός οι φιλομουσουλμάνοι και φιλότουρκοι αρχηγοί μας, να δουν και πίσω από το δέντρο?

ένας ¨αντιπαραγωγικος¨αναγνωστης

armyalert

Διαβάστε ακόμα:

ΓΟΥΡΟΥΝΟΚΕΦΑΛΗ ΕΞΩ ΑΠΟ τον Προμηθευτικό Οργανισμό Ναυτικού (ΠΟΝ) - ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ!

Οι "άθεοι" ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ αναρχο-υπάλληλοι πράκτορες του PASOKικού Soros, που βεβηλώνουν εκκλησίες, φανατικοι υποστηρικτές του ΙΣΛΑΜ!


κλικ στην εικόνα

Κι ενώ όλα πάνε κατ ευχήν για τους σύγχρονους γενίτσαρους πράκτορες του Soros, γι αυτό και τόσους μήνες έχουν λουφάξει στα λαγούμια τους δείχνοντας μάλιστα την συμπάθεια και την αλληλεγγύη τους ανοιχτά στον "διωκόμενο πρωθυπουργό" (κλικ εδώ), κι ενώ ένας από τους συντρόφους τους έβαλε υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ (κλικ εδώ) ,κι ενώ έχουν κάνει μπαράζ βεβηλώσεων εκκλησιών, παρεκλησιών κλπ μιας και "το παίζουν άθεοι".... με ευλάβεια υποστηρίζουν οι "αθεοι" του Σόρος λοιπόν τους μουσουλμάνους και το Ισλάμ. Η αθεϊα που μας έχουν παπαριάσει τα αυτιά πάει περίπατο μπροστά στην εντολή του μεγάλου αφεντικού "ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΤΕ-ΕΠΟΙΚΙΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

Το parakratos που δρα από τον server του Πολυτεχνείου έχοντας διαπράξει πλήθος εγκλημάτων πατώντας πάνω στο άσυλο που του παρέχει το κράτος που υπηρετεί για μια ακόμα φορά ξεμπροστιάζεται και δείχνει τον ρόλο ακριβώς που παίζει...της ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ.

πηγη